Ο Παναγιώτης Βλαχογιαννόπουλος είναι Καθηγητής Παθολογίας – Ανοσολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών με πλούσιο διεθνές ερευνητικό έργο. Από την υπό έκδοση ποιητική συλλογή του παρουσιάζουμε δύο αντιπροσωπευτικά ποιήματα: α) Το απόγευμα ενός φαύλου στον καιρό της κρίσης, και β) Εριντού, το όποιο συνοδεύεται από τις αναγκαίες διευκρινιστικές σημειώσεις
ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΕΝΟΣ ΦΑΥΛΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Η κρίση αυγάτισε τα υπαρχοντά μας!Τετράγωνα πόλης θα γίνουν δικά μαςΧωρίς άλλη σκέψη και δίχως ντροπήθα πάρουμε αξίες–κομμάτι ψωμίΌτι κινείται κι ότι σταθεί αρπάξτε το τώρα αργυραμοιβοίΔάνεια μεγάλα, Χαριστικά,που διαγραφήκαν λογιστικάέκαναν πλούσιους όλους εμάς!Φτωχούλη σου μένει να μας κοιτάςΔάνεια μ’ ενέχυρο το άνομο βιός μουπήρα και αγόρασα παιχνίδια τζόγου.
Γεννήτριες ανέμου και βολταϊκά, πουλάμε ασύστολα σε νέα παιδιά,κιλοβατώρες χωρίς αμοιβήσυνέχεια από ‘κείνους κλέβει η ΔΕΗ
Στη Λέσχη πάμε πάνω απ’ του Ζώναρςνα κουβεντιάσουμε αποπατώντας,πάμε να πιάσουμε δυό δικαστέςπου έβγαλαν λάδι καταχραστές,και να ρωτήσουμε τι θα μας μείνει όπλα αν πουλήσουμε ό,τι και αν γίνει!
Οι τράπεζες στέρεψαν, πήρα το χρήμαφόρους θα βάλουνε και είναι κρίματόσες κομπίνες, τόση δουλειάέστειλα εμβάσματα στην ξενιτειά,σε εταιρείες εικονικέςμε αχυρανθρώπους διαχειριστές,σε υπεράκτιους οργανισμούς–ανήκουν σε εμένα μην τους ακούς!
Το βράδυ σπίτι μας θα φάμε, θα πιούμε,θα κάνουμε έρωτα, θα γκαστρωθούμε,μουνούχοι, αλήτες και θηλυκάμπορούμε να θρέψουμε και άλλα παιδιά!
Αθήνα
Νοέμβρης 2015
Παναγιώτης Γ. Βλαχογιαννόπουλο
ΕΡΙΝΤΟΥ*
Σε σκοτεινούς καιρούς, δε θα πουν τι σκοτεινοί καιροί!μόνο θ’ απορούν για όλα τα χιλιόμετρα σιωπής.Δε θα λένε: ήτανε σκοτεινοί καιροί Θα λένε: γιατί σωπαίναν οι ποιητές τους;
Μπέρτολντ Μπρέχτ
Σιχάθηκα τους δούλους, με αφέλειαπου φωνάζουνκαι ευελπιστούν σε μια δοτή,ονειρεμένη μοίρα.Σιχάθηκα τους δυνατούς με αναίδεια που αλαλάζουννα καταπείσουν τους λαούς για να δεχτούν τη μοίρα,που ανήθικα κανοναρχούν και αναίτια υπαγορεύουνστο όνομα των άβουλων και τωνκαταραμένωνβαφτίζοντάς τη λευτεριά, δημοκρατία, γυρεύουν πώς να κερδίσουν τις ψυχές των καταφρονεμένων.Δικτάτορες οι δυνατοί βαφτίζουν κυβερνήτες, που τις βουλές των δυνατών με πείσμα αντιπαλεύουντα θύματα με μαστοριά και τέχνη κάνουν θύτεςκαι ο αδελφός με αδελφό χορό θανάτου σέρνουν.
Ενί, θεέ της μάνας γης και των γλυκών υδάτωνσε λάτρεψαν στην Εριντού, την πόλη του Αδάπα την πόλη των κοινών θνητών και των απλών πραγμάτωναυτή που φιλοξένησε ότι ο Θεός αγάπα,το Δίκαιο Αδάμ που περπατά στην Εριντού ακόμακαι στα άγια χέρια του κρατά θείο δώρο και κατάρα:του ανθρώπου ελεύθερη βουλή και επιστροφή στο χώμα καθημερινά τα συναντώ στης μάχης την αντάρα.
Λίγο έξω απ’ τον Παράδεισο, έκπτωτοικαι μοιραίοιόργανα, δήθεν του Θεού, καρατομούν αθώους,αστόχαστοι των δυνατών δούλοι, πληρώνουν χρέηκαι τα άγια δώρα του Θεού στερούν απ’ τους ανθρώπους.
Ο Φισών και ο Γεών, ο Τίγρης και οΕυφράτης πότιζαν κήπους της Εδέμ, κήπους του Παραδείσουτώρα αίμα στέλνουν κόκκινο και γίνονται εφιάλτηςμε τις θυσίες των λαών, το μύθευμα του «απίστου».
Του ανθρώπου η ελεύθερη βουλή,δώρο είναι μα και συμφορά,ρώμη όταν δίνει στο καλό, ή στο κακό εξουσία.Οι δυνατοί που προκαλούν του κόσμου την αποφοράαυτής της γης κατάκτηση σκοπούν με προδοσία.
Σαθρά στοιχεία χαλκεύοντας, γεννούνδικαιολογίεςνα ταπεινώσουν τους λαούς, το βιός τους να κουρσέψουνοι επεμβάσεις τους, φλυαρούν, γεννούν δημοκρατίες,μα τα ίδια τους συμφέροντα ψάχνουν να διαφεντέψουν.Κονιορτοποίησαν το Ιράκ, Αίγυπτοκαι Λιβύηαφήνοντας πολέμαρχους να κυριαρχούν στα ερέβηκαι στη Συρία τους βοηθούν πατρίκιοι και πληβείοινα φέρουν την ανατροπή με κολακεία ή χλεύη.
Πολλοί φρονούν ο πόλεμος πως είναι νομοτέλεια,που υπομοχλεύεται αυστηρά απ’ το άθροισμα του πλούτουοι άνθρωποι όμως, ναι, μπορούν να τη σχεδιάσουν τέλεια την ιστορία, την άνοιξη, το βιός του κόσμου ετούτου.Ο πλούτος φέρνει εξάρτηση, φέρνειφιλανθρωπία
Είναι η ψυχή και η βούληση ποιό απ’ τα δυο επιλέγουνη πρώτη, αρρώστια της ψυχής, του κόσμου διαμαρτίατης δεύτερης, κάλλιο οι λαοί, χρεία να μην πρεσβεύουν.Αυτό που μένει στους καλούς, τους δίκαιους, τους αμώμουςείναι να νοιώσουνε βαθειά, μια μέρα όταν χαράξει, είναι οι πολλοί, που κουβαλούν την ιστορία στους ώμουςκαι αυτοί τη γράφουν κατά πως η φύση έχει προστάξει.Ξυπνήστε εσείς παιδιά του Αδάμ, καταραμένη φάραψελλίστε του Άγιου του Θεού τηνευλογία στα χείλημε ελεύθερη τη βούληση, ρομφαία και κιθάρατου δυνατού οι τιμωροί, του αδύνατου αντιστύλι.
Κάντε την επανάσταση του νου και τηςσοφίας,των λουλουδιών, του γαλανού, του ξάστερου ουρανού, χρήμα, καταπιστεύματα, -ρύποι της ιστορίας,όλα αυτά είναι άχρηστα και αφορμές κακού.
Χάρτινοι τίτλοι, μετοχές, εχέγγυα και υποθήκες των δυνατών τεχνάσματα τον κόσμο για να ορίζουν,του μαύρου του χρυσού οι τιμές διέπονται από συνθήκες που οι αγορές των δυνατών και μόνο αυτές γνωρίζουν
Οι ιδέες σας πλαστουργήματα του νουκαι της ψυχής σαςκαι τ’ αγαθά όλης της γης καρποί είναι των χεριών σαςάυλος κόσμος και υλικός, γεννήθηκε μαζί σαςκτήμα είναι και γέννημα δικό σας, των παιδιών σας.Εσείς έχετε δύναμη, αυτοί κρατούν αέρα.
Ιδέες υλοποιείτε εσείς κι αυτοί εντολές φλυαρούνε.Διώξτε τους με ένα φύσημα στην έσχατη την ξέρα,φέρτε μυρμήγκια και πουλιά, τζιτζίκια να χαρούνε.
Το σώμα φέρτε του Μαγιού, στουςώμους σας σηκώστε,του Θεριστή τον κάματο με έγνοια μοιρασθείτεμε του Αλωνάρη τους καρπούς γλυκό ψωμί ζυμώστε,στου Αυγούστου την θαλασσινήσπηλιά ξεκουραστείτε.
Δουλεύετε μεθοδικά, το γαλανόαυγατίστε,τα δέντρα, τ’ άγρια και ήμερα ζώα και φυτά φροντίστε,θρεφτείτε με καρπούς της γης, για ιδέες μεριμνήστε,κάντε τη γη Παράδεισο, μπείτε μέσα και ζήστε!
Αθήνα
Οκτώβρης 2015
Παναγιώτης Γ. Βλαχογιαννόπουλος
*ΕΡΙΝΤΟΥ: ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
Εριντού: Η παλαιότερη απ’ όλες τις Σουμεριακές πόλεις-κράτη και κατά την παράδοση υπήρξε η πατρίδα του Αδάμ όταν διώχτηκε από τον Πα-ράδεισο (στα Σουμεριακά λέγεται Αδάπας, αλλά δεν είναι γνωστό αν πρό-κειται για πρόσωπο παράλληλου Σουμεριακού μύθου και όχι για τον Αδάμ των χριστιανικών και εβραϊκών γραφών). Βρισκόταν στις όχθες του Ευ-φράτη και χτίστηκε το 5400 πΧ.
πόλη των κοινών θνητών και των απλών πραγμάτων: Ανασκαφές έφε-ραν στο φώς το νεκροταφείο της Εριντού, που αποτελούνταν από πανο-μοιότυπους τάφους επενδυμένους εσωτερικά με πλίνθους και χωρίς κτε-ρίσματα. Το συμπέρασμα των αρχαιολόγων ήταν ότι σε αυτή την πόλη απουσίαζε κάθε κοινωνική διαστρωμάτωση.
Ενί: Ο θεός των γλυκών νερών, δίκαιος και αγαπητός από τους Σουμέριους
Φισών και Γεών: Δύο ποταμοί της Μεσοποταμίας που εκβάλλουν στον Ευφράτη και τον Τίγρη. Ο Φισών είναι αποξηραμένος σήμερα.
πότιζαν κήπους της Εδέμ, κήπους του Παραδείσου: Σύμφωνα με τη Γένεση (2:7-15), ο Παράδεισος βρισκόταν επάνω στη γη. Η Εδέμ ήταν ευρύτερη περιοχή γύρω από τον Παράδεισο. Από τη φράση της Βίβλου: “Ποταμός δε εκπορεύεται εξ Εδέμ ποτίζειν τον παράδεισον”, συμπεραί-νεται ότι ο Παράδεισος δεν ήταν στα ορεινά της Αρμενίας απ’ όπου πη-γάζουν οι ποταμοί της Μεσοποταμίας, αλλά μάλλον εκεί που οι τέσσε-ρεις ποταμοί διασταυρώνονται.
το μύθευμα του «απίστου»: Σήμερα είναι γνωστό ότι με το αιτιολογι-κό του «απίστου» οι Μουσουλμάνοι σφάζονται μεταξύ τους, ή σφαγιά-ζουν Χριστιανούς πατριώτες τους και δίνουν χέρι βοήθειας σε εξωτερι-κές επεμβάσεις στις χώρες τους.
Σαθρά στοιχεία χαλκεύοντας… Αναφορά στα στοιχεία που παρουσία-σε στον ΟΗΕ ο τότε υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Colin Powell τον Φεβρουάριο του 2003. Τα «στοιχεία» αφορούσαν καταγγελίες ανωνύ-μων Ιρακινών και εικονική απεικόνιση κατασκευασμένη μέσω υπολογι-στή, εγκαταστάσεων βιολογικών όπλων του Saddam Hussein. Τον Μάιο του ιδίου έτους ειδικοί από ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο εξέτασαν τις ει-κονικές απεικονίσεις και αποφάνθηκαν ότι αυτές δεν είχαν καμία σχέση με βιολογικά όπλα. Μετά την κατάληψη του Ιράκ από τους Αμερικανούς δεν βρέθηκαν βιολογικά, ούτε πυρηνικά όπλα. Η παρουσίαση του Powell όμως είχε αποτελέσματα γιατί επιστράτευσε τους «πρόθυμους» να συμ-μετάσχουν στην εκστρατεία κατά του Ιράκ. “Ασφαλώς δεν μπορεί κα-νείς να ισχυριστεί πως όσοι από εμάς απομακρύναμε (τον πρώην ηγέ-τη του Ιράκ) Saddam Hussein το 2003, δεν φέρουμε καμία ευθύνη για την κατάσταση που επικρατεί το 2015”, είπε ο Tony Blair, αρχηγός των Εργατικών και πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας το 2003, σε συ-νέντευξη που έδωσε στο CNN τον Οκτώβριο του 2015. Ο πρώην πρω-θυπουργός της Βρετανίας ζήτησε παράλληλα συγγνώμη για τις “λάθος” πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών και για τον αποτυχημένο σχεδι-ασμό των όσων επακολούθησαν την ανατροπή του Hussein. Στην Ελλά-δα η κυβέρνηση Σημίτη συμμετέσχε με υποστήριξη των ξένων στρατών μέσω των εδώ στρατιωτικών βάσεων.
Κονιορτοποίησαν το Ιράκ, Αίγυπτο και Λιβύη: Για το Ιράκ, δέστε την προηγούμενη αναφορά. Σε χώρες όπως η Τυνησία, η Αίγυπτος, η Λιβύη και η Συρία, το 2010 ξεκίνησε ένα κίνημα για φιλελευθεροποίηση των εκεί πολιτικών καθεστώτων που ονομάσθηκε «Αραβική Άνοιξη», σε ανα-λογία με την «Άνοιξη των Λαών» του 1848 και την «Άνοιξη της Πράγας» το 1968. Το κίνημα ξεκίνησε από νέους ανθρώπους με στόχο να διευρυν-θεί η ελεύθερη χρήση του internet, να περιοριστεί η γραφειοκρατία, το κομματικό κράτος, η διαφθορά των κρατικών αξιωματούχων και να επε-κταθούν οι δημοκρατικές και ατομικές ελευθερίες. Όπως αναφέρει όμως ο Josseph Massad του AlJazeera, ο όρος «Αραβική Άνοιξη» ήταν μέρος της στρατηγικής των ΗΠΑ να ελέγξουν τα αίτια αλλά και τους στόχους αυτής της αυθόρμητης (που ίσως τελικά δεν ήταν ούτε εξ αρχής αυθόρ-μητη) κίνησης. Οι ισλαμικές δυνάμεις όμως των χωρών αυτών κατέδει-ξαν τον ρόλο του ξένου παράγοντα και όταν έγιναν εκλογές, υπερίσχυ-σαν των διαμαρτυρομένων. Αυτό προκάλεσε σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στη Λιβύη, την ωμή παρέμβαση Ευρωπαίων και Αμερικανών που βομβάρδισαν θέσεις στρατηγικής σημασίας της χώρας και σκότωσαν τον πρόεδρο Μuammar Gaddafi, χωρίς δίκη, αν και είχε συλληφθεί. Η συνέχεια στη Λιβύη ήταν και παραμένει το απόλυτο χάος μεταξύ φατρι-ών, πολεμάρχων, σουνιτών Αράβων του Ιράκ και της Ανατολής, σιιτών μουσουλμάνων και χριστιανικών πληθυσμών. Οι παρεμβάσεις των δυτι-κών δυνάμεων δεν άφησαν τίποτα θετικό για τους ντόπιους πληθυσμούς