Άκαρπη η επικοινωνία μεταξύ των δύο πλευρών. Ορατό το ενδεχόμενο επίταξης υπηρεσιών.
Για απουσία σχεδίου από το υπουργείο Υγείας στο θέμα της αξιοποίησης γιατρών από τον ιδιωτικό τομέα, κάνει λόγο ο Γιώργος Ελευθερίου.
Μιλώντας στο Iatronet, ο γενικός γραμματέας του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ) θεωρεί πως οι γιατροί δεν μπορούν να δείξουν προθυμία, όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με άγνωστους παράγοντες. Εκτιμά πως πολλοί θα χάσουν τη δουλειά τους ή θα υποχρεωθούν να κλείσουν το ιδιωτικό τους ιατρείο.
Το θέμα βρέθηκε στο επίκεντρο το Σαββατο, με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας να έχει πραγματοποιήσει επαφές με τα προεδρεία μεγάλων Ιατρικών Συλλόγων. Κατά τα φαινόμενα, η επικοινωνία ήταν άκαρπη και εξετάζεται πλέον το ενδεχόμενο επίταξης υπηρεσιών από γιατρούς του ιδιωτικού τομέα.
Η έκκληση του Βασίλη Κικίλια να βρεθούν 200 γιατροί από τον ιδιωτικό τομέα που θα καλύψουν κενά του ΕΣΥ, δεν οδήγησε σε αποτέλεσμα. Σύμφωνα με στοιχεία του Ιατρικού Συλλόγου της Αθήνας (ΙΣΑ) μόλις 50 γιατροί συγκεκριμένων ειδικοτήτων έχουν προσφερθεί στην Αττική.
“Οι γιατροί του ιδιωτικού τομέα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, από την πρώτη στιγμή της επιδημίας”, λέει στο Iatronet ο Γιώργος Ελευθερίου, για να σημειώσει: “Από το πρώτο κύμα, ήταν εκείνοι που συγκρατούσαν τον κόσμο να μην πάει στα νοσοκομεία. Η Πρωτοβάθμια Φροντίδας Υγείας αποτελεί την πρώτη γραμμή του συστήματος”.
Ο γενικός γραμματέας του ΠΙΣ τονίζει πως από τα 3.000 έως 3.500 νέα κρούσματα που ανακοινώνονται καθημερινά, ελάχιστα εντοπίζονται στα νοσοκομεία. Τα περισσότερα παραμένουν στο σπίτι και βρίσκονται σε τακτική επικοινωνία με τον γιατρό τους: “Αφαιρώντας γιατρούς από την Πρωτοβάθμια Φροντίδα, αποδυναμώνουμε το οχυρό. Πού θα απευθυνθούν οι ασθενείς όταν οι γιατροί θα έχουν πάει στα νοσοκομεία; Πού θα τούς βρούν;”, αναρωτιέται.
Εξηγεί πως κάθε γενικός γιατρός έχει 1.500 ασθενείς ως πληθυσμό αναφοράς: “Στους 200 γιατρούς που το υπουργείο ζητεί να πάνε στα νοσοκομεία, αναλογούν 300.000 ασθενείς. Σε ποιο σύστημα θα παραπέμψουμε αυτούς τους ασθενείς”;
Ιδιωτικά νοσοκομεία
Σε αποδυνάμωση – σημειώνει – οδηγούνται και τα ιδιωτικά νοσοκομεία: “Πολλοί από τους συγκεκριμένους γιατρούς έχουν ιδιωτικό ιατρείο και εργάζονται σε μεγάλα νοσοκομεία του ιδιωτικού τομέα. Αν αποσυρθούν από κάθε ιδιωτικό νοσοκομείο 5 ή 6 πνευμονολόγοι, πώς θα υλοποιηθεί η προσπάθεια στήριξης του ΕΣΥ που έχει αναλάβει ο ιδιωτικός τομέας; Πώς θα αντεπεξέλθει το ιδιωτικό νοσοκομείο στην αυξημένη ζήτηση που προκαλεί η CoViD-19″;
Για τα οικονομικά κίνητρα, αναφέρει πως οι γιατροί δεν τα αντιμετωπίζουν καθόλου ή τα αντιμετωπίζουν τελευταία: “Ζητούμε να καλυφθούν οι γιατροί για αστική ευθύνη. Είναι υπαρκτό το ενδεχόμενο να προσφύγει ασθενής κατά γιατρού, να δικαιωθεί και στη συνέχεια το νοσοκομείο να ζητήσει από τον γιατρό το ποσό που τού έχει δώσει ως αποζημίωση ή και περισσότερα χρήματα. Να μπει, τελικά, μέσα ο γιατρός του ιδιωτικού τομέα, ο οποίος συνέβαλε στη λειτουργία του δημόσιου νοσοκομείου“…
Κλείνουν ιατρεία
Ένα ακόμη σοβαρό θέμα, είναι το ότι οι γιατροί – από τους οποίους ζητείται να συνδράμουν – δεν κάθονται, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο κ. Ελευθερίου, για να εξηγήσει:
“Εργάζονται, για να ζήσουν τις οικογένειές τους. Στην περίπτωση που υποχρεωθούν σε οκτάωρη καθημερινή απασχόληση σε ένα νοσοκομείο, που απέχει σημαντικά από την έδρα τους, θα αναγκαστούν να κλείσουν το ιατρείο. Με δεδομένο το ότι όλες οι δομές Υγείας εντάσσονται σε μία Υγειονομική Περιφέρεια (ΥΠΕ), είναι σαφές πως ένας γιατρός από την Αττική μπορεί να μετακινηθεί σε οποιαδήποτε πόλη.
Ακόμη και εάν δεν συμβεί αυτό, τι θα γίνει με όσους εργάζονται σε ιδιωτικά νοσοκομεία. Πώς θα απασχοληθούν παράλληλα σε δύο νοσηλευτικά ιδρύματα; Πώς θα κάνουν δύο οκτάωρα την ημέρα σε δύο διαφορετικά νοσοκομεία; Το πιθανότερο είναι πως θα χάσουν τη δουλειά τους.
Σε όλα αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα, το υπουργείο Υγείας δεν δίνει απαντήσεις. Δεν έχει καταθέσει στους Ιατρικούς Συλλόγους σχέδιο εφαρμογής. Πώς περιμένουν προθυμία από τους γιατρούς, όταν δεν γνωρίζουν που και πώς θα πάνε”;