Σοβαρό COVID-19 Περιστατικό Επιπεπλεγμένο με Θρόμβο Δεξιού Κόλπου
Αναστασία Ανθή1,2, Δημήτριος Κωνσταντώνης1,4, Μαρία Θεοδωρακοπούλου1,5, Ολυμπία Αποστολοπούλου1, Ειρήνη Καραμπελά1, Γεωργία Κωνσταντοπούλου1, Σταυρούλα Πατσιλινάκου1, Απόστολος Αρμαγανίδης1,3, Γεώργιος Δημόπουλος1,6
1Β’ Κλινική Εντατικής Θεραπείας του ΕΚΠΑ, Π.Γ.Ν. «Αττικόν»
2Πνευμονολόγος, Εντατικολόγος, Διευθύντρια ΕΣΥ
3Καθηγητής Πνευμονολογίας- Εντατικολόγος, Διυθυντής
4Καρδιολόγος- Εντατικολόγος, Επιμελητής Β’ ΕΣΥ
5Χειρούργος- Εντατικολόγος, Επιμελήτρια Β’ ΕΣΥ
6Επικ. Καθηγητής Πνευμονολογίας- Εντατικολόγος
Severe COVID-19 Case Complicated by Right Atrium Thrombus
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό: Am J Case Rep. 2020 Sep 23;21: e926915.
doi: 10.12659/AJCR.926915.
Η νόσος κορονοιού 2019 (COVID-19) έχει αναφερθεί ότι μπορεί να προδιαθέτει τους ασθενείς σε θρόμβωση τόσο στο φλεβικό όσο και στο αρτηριακό σκέλος της κυκλοφορίας, λόγω παρουσίας μεγάλης φλεγμονής, υποξίας, ενδοθηλιακής δυσλειτουργίας, ενεργοποίησης του καταρράκτη της πήξης και στάσης.
Πρόσφατες μελέτες υπογραμμίζουν τη σημασία των φλεβικών θρομβοεμβολικών επεισοδίων σε ασθενείς με σοβαρή COVID-19. Η αναφερόμενη συχνότητα θρομβωτικών επιπλοκών σε εκείνους τους ασθενείς που χρειάζονται νοσηλεία σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) είναι υψηλή, κυμαινόμενη από 20,6% έως 31%. Είναι αξιοσημείωτο, ότι τουλάχιστον τα μισά θρομβοεμβολικά επεισόδια έχουν διαγνωστεί εντός των πρώτων 24 ωρών από την εισαγωγή στο νοσοκομείο, επομένως δεν θα μπορούσαν να αποφευχθούν από την συνήθη αρχική προφυλακτική αντιπηκτική αγωγή. Επιπλέον, το χαμηλό ποσοστό της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης σε αυτούς τους ασθενείς, μπορεί να υποδηλώνει την παρουσία πνευμονικής θρόμβωσης και όχι εμβολής.
Το περιστατικό COVID-19 που παρουσιάζουμε, είναι από τα πρώτα που αναδεικνύουν θρόμβο δεξιών καρδιακών κοιλοτήτων από διοισοφάγιο υπερηχοκαρδιογράφημα και υπογραμμίζει τον κεντρικό ρόλο της διαγνωστικής απεικόνισης και τη σημασία της επαρκούς αντιπηκτικής θεραπείας στη διαχείριση σοβαρών περιπτώσεων COVID-19.
Παρουσίαση περιστατικού: Άντρας 73 ετών, με ιστορικό πυρετού έως 38,5 ° C από 6 ημέρου, δύσπνοια, βήχα και κακουχία, διαγνώστηκε με COVID-19 πνευμονία. Η αξονική τομογραφία του πνεύμονα παρουσίαζε πολλαπλά αμφοτερόπλευρα διηθήματα «θαμβής υάλου» και ο ασθενής χρειάστηκε νοσηλεία στο νοσοκομείο. Από το ιστορικό του ανέφερε υπέρταση και αορτοστεφανιαία παράκαμψη ενώ δεν υπήρχε ιστορικό υπερπηκτικότητας. Δύο ημέρες μετά την εισαγωγή του στο νοσοκομείο, παρουσίασε οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια, που οδήγησε σε διασωλήνωση, μηχανική υποστήριξη της αναπνοής και μεταφορά στη ΜΕΘ. Εκεί έλαβε θεραπεία που περιλάμβανε αντιβιοτικά, υδροξυχλωροκίνη, τοσιλιζουμάμπη, αγγειοσυσπαστικά φάρμακα, τοποθέτηση σε πρηνή θέση και αντιπηκτική αγωγή με ενοξαπαρίνη σε προφυλακτική δόση. Μετά από παραμονή 15 ημερών στη ΜΕΘ, ο ασθενής ήταν αιμοδυναμικά σταθερός αλλά ακόμη υποξαιμικός. Το διαθωρακικό υπερηχοκαρδιογράφημα, ακολουθούμενο από διοισοφάγιο υπερηχοκαρδιογράφημα για καλύτερη αξιολόγηση, αποκάλυψε την παρουσία θρόμβου στο δεξιό κόλπου χωρίς σημεία οξείας ανεπάρκειας της δεξιάς κοιλίας.
Εφόσον ο ασθενής ήταν αιμοδυναμικά σταθερός, αντιμετωπίστηκε με συμβατική αντιπηκτική αγωγή και η προφυλακτική δόση της ενοξαπαρίνης αντικαταστάθηκε από θεραπευτική. Το επόμενο διάστημα ο ασθενής παρουσίασε σημαντική βελτίωση με αιμοδυναμική σταθερότητα, χωρίς να χρειάζεται μηχανικό αερισμό, ενώ το διοισοφάγιο υπερηχοκαρδιογράφημα δεν παρουσίαζε εικόνα θρόμβου στο δεξιό κόλπο.