Ιατρική επιμέλεια- απόδοση στα ελληνικά: Ροζανή Σοφία
Ενδοηπατική υποτροπή ηπατοκυτταρικού καρκινώματος μετά από εκτομή: Βραχεία Δημοσίευση
Ταμπάκη Μ.1, Παπαθεοδωρίδης Γ.Β. 1, Χολόγκιτας Ε.2
- Γαστρεντερολογικό Τμήμα, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Λαϊκό»
- Α΄ Παθολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Λαϊκό»
Intrahepatic recurrence of hepatocellular carcinoma after resection: an update
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Clinical Journal of Gastroenterology, Ιούνιος 2021; DOI: 10.1007/s12328-021-01394-7
Περίληψη άρθρου
Σύμφωνα με το άρθρο, η υποτροπή του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος εμφανίζεται στο 40-70% των ασθενών μετά από ηπατική εκτομή. Παρά την υψηλή συχνότητα υποτροπής του ηπατοκυτταρικού καρκίνου, δεν υπάρχει καθορισμένη καθοδήγηση για τη διαχείριση τέτοιων περιπτώσεων. Η αξιολόγηση των προγνωστικών παραγόντων που υποδηλώνουν υψηλό κίνδυνο υποτροπής μετά από χειρουργική επέμβαση, όπως ο αριθμός και το μέγεθος του όγκου και η παρουσία μικροαγγειακής διήθησης, μπορεί να καθοδηγήσει τη θεραπευτική στρατηγική και να επισημάνει ποιοι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται πιο αυστηρά. Επιπρόσθετα, η χορήγηση επικουρικής θεραπείας ή η εξ’αρχής μεταμόσχευση ήπατος σε επιλεγμένους ασθενείς με χαρακτηριστικά υψηλού κινδύνου θα μπορούσε να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην πρόληψη της υποτροπής και στη συνολική επιβίωση. Μόλις επανεμφανιστεί υποτροπή στο υπόλοιπο τμήμα του ηπατικού παρεγχύματος, οι διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν την εκ νέου εκτομή, τη μεταμόσχευση ήπατος και τοπικές θεραπείες, αν και η θεραπευτική επιλογή είναι συχνά προκλητική και θα πρέπει να βασίζεται στα χαρακτηριστικά του υποτροπιάζοντος όγκου, στο προφίλ του ασθενούς και πόσο μάλλον στον χρόνο υποτροπής. Οι επιθετικές συνδυαστικές θεραπείες συχνά απαιτούνται σε δύσκολες περιπτώσεις πρώιμης υποτροπής. Τα αποτελέσματα των παραπάνω θεραπευτικών στρατηγικών αναθεωρούνται και συγκρίνονται προκειμένου να καθοριστεί η βέλτιστη διαχείριση ασθενών με υποτροπιάζοντα ηπατοκυτταρικό καρκίνο μετά την εκτομή ήπατος.
Abstract
Hepatocellular carcinoma recurrence occurs in 40-70% of patients after hepatic resection. Despite the high frequency of hepatocellular cancer relapse, there is no established guidance for the management of such cases. The evaluation of prognostic factors that indicate a high risk of recurrence after surgery such as the tumor number and size and the presence of microvascular invasion may guide the therapeutic strategy and point out which patients should be strictly monitored. Additionally, the administration of adjuvant treatment or ab initio liver transplantation in selected patients with high-risk characteristics could have a significant impact on the prevention of relapse and overall survival. Once the recurrence has occurred in the liver remnant, the available therapeutic options include re-resection, salvage liver transplantation and locoregional treatments, although the therapeutic choice is often challenging and should be based on the characteristics of the recurrent tumor, the patient profile and most importantly the timing of relapse. Aggressive combination treatments are often required in challenging cases of early relapse. The results of the above treatment strategies are reviewed and compared to determine the optimal management of patients with recurrent hepatocellular cancer following liver resection.