Ιατρική επιμέλεια- απόδοση στα ελληνικά: Ροζανή Σοφία
Νέα επιδημιολογικά στοιχεία για την Ηπατίτιδα D
Βλαχογιαννάκος Ι.1, Παπαθεοδωρίδης Γ.1
- Γαστρεντερολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Λαϊκό»
New epidemiology of hepatitis delta
Δημοσιεύθηκε στο Liver International, Φεβρουάριος 2020; DOI: 10.1111/liv.14357
Ο ιός της ηπατίτιδας D (HDV) είναι ένας «ελλειμματικός» παθογόνος παράγοντας που χρειάζεται την παρουσία του ιού της ηπατίτιδας Β (HBV) για την μόλυνση του οργανισμού. Η συνλοίμωξη των θετικών ατόμων με HBsAg με HDV συνδέεται συνήθως με ταχύτερη εξέλιξη σε ηπατική κίρρωση, με υψηλότερη συχνότητα ηπατοκυτταρικού καρκινώματος (HCC) και με αυξημένη θνησιμότητα. Οι αρχικές μελέτες έδειξαν ότι περίπου το 5% των χρόνιων φορέων του HBV παγκοσμίως (15-20 εκατομμύρια) ήταν επίσης μολυσμένοι από τον HDV. Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν ότι ο επιπολασμός του HDV είναι τουλάχιστον δύο έως τρεις φορές υψηλότερος από τις προηγούμενες εκτιμήσεις. Οι βελτιωμένες διαγνωστικές τεχνικές δείχνουν ότι η μόλυνση από τον HDV παραμένει ενδημική σε ορισμένες περιοχές του κόσμου. Οι χρήστες ενέσιμων ναρκωτικών ουσιών, τα άτομα με σεξουαλική συμπεριφορά υψηλού κινδύνου και οι ασθενείς που έχουν μολυνθεί από τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV) αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο ποσοστό νοσούντων από την εν λόγω ηπατίτιδα στον Δυτικό Κόσμο. Αν και το βάρος της μόλυνσης από τον HDV μειώθηκε σημαντικά στην Ευρώπη στη δεκαετία του ’90, δεν υπήρξε περαιτέρω μείωσή της την τελευταία δεκαετία, πιθανώς λόγω της μετανάστευσης πληθυσμών από ενδημικές χώρες με HDV. Οι συγγραφείς προτείνουν ότι μέχρι να υπάρξουν νέες και πιο αποτελεσματικές θεραπείες, τα μέτρα δημόσιας υγείας θα πρέπει να ενισχυθούν με την αύξηση των προφυλακτικών προγραμμάτων εμβολιασμού κατά του HBV, με την πρόληψη της μετάδοσης του ιού μεταξύ των παρεντερικών χρηστών ναρκωτικών, καθώς και με την εφαρμογή καθολικού ελέγχου για τον HDV όλων των ατόμων που έχουν μολυνθεί από τον HBV.
Abstract
Hepatitis D virus (HDV) is a defective pathogen that needs hepatitis B virus (HBV) for infection. Co-infection of HBsAg-positive individuals with HDV is commonly associated with a more rapid progression to cirrhosis, a higher incidence of hepatocellular carcinoma (HCC) and increased mortality. Initial studies have shown that about 5% of chronic HBV carriers worldwide (15-20 millions) were also infected with HDV. However, recent studies suggest that the prevalence of HDV is at least two- to three-fold higher than previous estimations. Improved diagnostic techniques have shown that HDV infection remains endemic in certain areas of the world. Injection drug users, individuals with high-risk sexual behaviour and patients co-infected with human immunodeficiency virus (HIV) represent the major reservoir of the disease in the Western world. Although the burden of HDV infection significantly decreased in Europe in the nineties, there has been no further decrease in the last decade, probably because of migration from HDV endemic countries. Until new and more effective therapies are available, public health measures should be reinforced by increasing prophylactic HBV vaccination programs, preventing transmission of the virus among parenteral drug users and implementing universal HDV screening of all HBV-infected individuals.